Vragen!!! Hoe zit het nou ? Ik weet niet (meer)...

Jahoor je helpt me enorm! Bedankt!

Mooi zo! Goed om te lezen.

Als en zodra je gesprekken hebt met hen die je ziet dan hoor ik het graag wat ze met of van je willen of delen, want ik zou zo met je ruilen.

Skeptisch zijn en helder kijken helpt een hoop.

-Perspective

Ik heb een vraag over spiritueel zijn. Wat zegt het als je je in het leven erg interesseert voor spirituele zaken? Waarom pakt de ene persoon die boeken altijd uit het rek in de bibliotheek en heeft de andere persoon er nog nooit eentje gelezen? Zijn spirituele interesses ook gepland? Is er al bekend dat je dat gegeven mee mag nemen? En waarom zou dat bijvoorbeeld voor de een of de ander niet goed zijn? Spiritueel zijn geeft een heel veilig gevoel net alsof je met thuis in contact staat. Wat zou de reden kunnen zijn dat niet spirituele mensen dit veilige gevoel niet meenemen?

Wat het zegt als je er wel of niet in geintresseerd bent ?
Intresses zijn onderdeel van je Zijn. Natuurlijk daar waar nodig zal ook stimulatie plaat vinden om een intresse aan te wakkeren die er al reeds was dan wel niet bewust.
Maar wat het zegt ? Hmmm.... Ik wil niet meteen zeggen dat alleen oude zielen ermee bezig zijn omdat dat niet klopt. En tevens is het totaal niet aansluitend voor jonge zielen.
Ieder grijpt dat wat ze wel willen meenemen ipv het volledige plaatje. Dus een jonge ziel met een spiritueel boek is als uitleggen aan een 8 jarige hoe je moet autorijden. Ze nemen mee dat je moet sturen en een pedaal in moet trappen, maar de details en de daadwerkelijke werking van dingen nemen ze niet mee. Waarom het niet goed zou zijn voor de een of de ander ? Een 8 jarige heeft niets aan de informatie hoe een radiator werkt, wat het is, waar het zit want het is amper een onderdeel van zijn of haar bubbel.
In die mate heeft het niet zoveel nut. En zoals altijd, keuzes, maken we allemaal.
Ik heb dit leven 0 intresse in mechaniek, auto's en gereedschap. Ik voel me dus niet veilig en vertrouwd met een auto als er iets aan mankeert.

Beetje metaforische uitleg, hoop dat het begrijpelijker is nu.
Zo niet, doorvragen!

Bedankt voor je antwoord! Het is me duidelijk zo. Maar kun je er dan vanuit gaan dat je niet een hele jonge ziel bent als je je voor dit soort dingen interesseert? Maar ook niet perse een oude.. 

Ik heb een vraag over Gidsen.
Vandaag moest ik voor een behandeling die ik echt heel spannend vond, zeg maar gerust beangstigde. Ik vroeg om hulp, en kreeg in gedachten een grote man met een donkere huidskleur die me heel vriendelijk bekeek, en zei dat het goed kwam. Ik voelde me meteen rustiger. Maar men heeft me gezegd dat Gidsen eigenlijk nooit een donkere huidskleur hebben, is dit zo? Hij gaf me een goed gevoel en daar gaat het natuurlijk om, maar waarom hebben Gidsen merendeel geen donkere huidskleur of is dit wel zo, en is dit gewoon onzinnige informatie.

Lizzy schreef:

Ik heb een vraag over Gidsen.
Vandaag moest ik voor een behandeling die ik echt heel spannend vond, zeg maar gerust beangstigde. Ik vroeg om hulp, en kreeg in gedachten een grote man met een donkere huidskleur die me heel vriendelijk bekeek, en zei dat het goed kwam. Ik voelde me meteen rustiger. Maar men heeft me gezegd dat Gidsen eigenlijk nooit een donkere huidskleur hebben, is dit zo? Hij gaf me een goed gevoel en daar gaat het natuurlijk om, maar waarom hebben Gidsen merendeel geen donkere huidskleur of is dit wel zo, en is dit gewoon onzinnige informatie.

Hey Lizzy,

Gidsen zijn Vervolmaakte Zielen met nog steeds hun eigen 'voorkeur' en tevens passen zij zich aan naar de behoefte van de hulpvrager, dus als die liever een donker iemand ziet dan zal daaraan voldaan worden (als dat nodig is of als het beter helpt dan een ander kleurtje).Dus zoals je al zei, onzinnige informatie heeft 'men' je medegedeeld.

Hebenes heeft zijn laatste stofleven aangehouden als huidige uiterlijk (Indiër) en is dus eerder bruin/caramel dan wit.

Je gids is tevens een Ziel die nauw aan je verbonden is (zielsverwant) en zal door jouw eigen zielsherkenning niet snel als bedreiging of eng/angstig ervaren worden. Hoe hij/zij er ook uit ziet.

Voorbeeld: Stel je voor dat jij als Ziel een prachtig, liefdevol, behulpzaam, groeiend leven leefde als iemand in de stof uit Afrika (Nigeria) met een huid zo donker bruin dat het zwart lijkt. En je wil na je vervolmaking dat uiterlijk aanhouden en tevens begeleider/gids worden/zijn van een pupil (lerende Ziel). Dan is dat jouw Vrije Wil, jouw keuze en er is niets en niemand die jou dat zal verbieden. Zou wel een rare situatie zijn dat je na je Vervolmaking (dus duizenden jaren lang groeien in Vrije Wil) geen Vrije Wil meer zou hebben. :-)

Vervolmaking betekent ook dat er geen behoefte/nodig hebben meer is voor verandering/groei/aanpassing in het Zelf, dus de eventuele huidskleur verandering is niet voor de Gids zelf maar voor de hulpbehoevende/lerende Ziel.


Met liefde,

Perspective.

Bedankt voor je antwoord Perspective!


Nu heb ik nog een vraag. Hoe zit het met volgende levens waar we weer in terecht gaan komen.
Zullen die levens altijd in het huidige tijdsbestek liggen of in de toekomst. Of is tijd totaal niet van belang en kun je best nog een leven gaan leven in bijvoorbeeld de Middeleeuwen? Is tijdsaanduiding alleen maar aards met bepaalde perioden?

Lizzy schreef:

Bedankt voor je antwoord Perspective!


Nu heb ik nog een vraag. Hoe zit het met volgende levens waar we weer in terecht gaan komen.
Zullen die levens altijd in het huidige tijdsbestek liggen of in de toekomst. Of is tijd totaal niet van belang en kun je best nog een leven gaan leven in bijvoorbeeld de Middeleeuwen? Is tijdsaanduiding alleen maar aards met bepaalde perioden?

Graag gedaan!
Ik ben zeer blij met je vragen, het vervuld mij een ander antwoorden te kunnen geven waar ikzelf zo lang naar op zoek was.

Je komt niet zozeer terecht in volgende levens, jijzelf doet deze plannen met vele anderen naar gelang de behoefte die jij hebt om 'iets' wat jij wilt leren/snappen/begrijpen in gevoel. Dat is wat wij zijn, gevoel in groei, eenvoudig gezegd.

In het huidige bestek of in de toekomst ? In de toekomst is het snelle antwoord.
Een leven herzien/herbeleven kan naar gelang behoefte, er iets uit te leren, snappen/begrijpen gebeurt in een hologram* van iemand uit de middeleeuwen of wanneer dan ook, dat is een mogelijkheid want alle ervaringen van alle bezielden worden opgeslagen.

Je kan dus niet incarneren in verstreken tijden.

Verwerking van je leven op Aarde na je leven op Aarde neemt 'tijd' in beslag, er zijn er weinig die snel weer incarneren, loslaten en verwerken van oude stukken (omdat je deze anders in je volgende leven meeneemt) is vaak de voorkeur.
Bij navraag zit er +/- minimaal 100-150 Aardse jaren tussen levens. Bij velen zit er dus ook meer 'tijd' tussen omdat zij simpelweg daarvoor kiezen.

Onze tijd is nu en deze verstrijkt voor onze aanduiding met seconden/minuten/uren/dagen/etc. Ikzelf heb altijd gesnapt (in gevoel) dat "tijd" met name kalenders een menselijke (Aardse) uitvinding is, niet iets Universeels, toen ik het navroeg hoe het zat kreeg ik te horen dat "tijd" meer gezien/ervaren kan worden als beweging/verplaatsing.
Wij duiden van punt A naar punt B aan als een half uur rijden of 3 kwartier in de trein, terwijl het gezien/ervaren kan worden als verplaatsing/beweging. (It's the journey that matters, hangt dan in mijn hoofd.)

Mensen leggen een soort van prioriteit over een situatie waar zij tijdsaanduiding eerder verwoorden dan de verplaatsing/beweging die het is. Het is logisch want al het grofstoffelijke is 'tijd'elijk.

Het heeft voornamelijk te maken met hoe je er naar kijkt (perspectief) wat je belangrijk vind, hoe je een situatie indeelt.
Spendeer je simpelweg 'tijd' met een ander (indicatie van tijd was belangrijk) of beleef je 'beweging' met een ander (indicatie van de gebeurtenissen binnen een periode met een ander was de focus)


Mij maakte het blij, om jou antwoorden te geven en zie graag meer vragen tegemoet, ook van anderen. (geen tijdsindicatie, wel Waarheid.) :-)


Met liefde,

Souls Perspective




* Hologram is een woordaanduiding voor een in de Universele database opgeslagen ervaringsveld waarin je ervaart wat er toen beleeft werd door alle betrokkenen van dat moment. (Ik leg dit uit omdat vast niet iedereen snapt wat ik bedoel met hologram.)

Dankjewel voor je antwoord! Zo is het me veel helderder.

Ik heb nog wel een vraag.

Steeds wanneer ik discussies lees over de wereldproblematiek, de vluchtelingen, en ik de strijd voel bij mensen, het elkaar willen overtuigen van dingen, dan voelt dat voor mij alsof het niet altijd iets uithaalt.
Mensen willen elkaar steeds overtuigen uit hun angst te blijven, lijken de hele wereldproblematiek op te willen lossen. Maar is het niet zo dat we onze pakketten kozen? Onze pakketten in het leven? Zouden de dingen al niet zo gaan, ongeacht van wij doen?
Mensen hebben het idee dat als ze zich samen bundelen tegen anderen die kwaad willen, het oplost, maar heeft diegene niet ook zijn pakket gekozen, om het uit te werken op die manier?

Hier ben ik weer met een vraag.

Ik heb de laatste tijd zoveel behoefte aan rust en natuur, en soms ook heerlijk alleen zijn. Nu hou ik van sociale contacten hoor. Maar ik merk steeds meer dat ik er het behoefte aan heb om tijd zelf door te brengen en dat lijkt zo nu en dan steeds lastiger in deze maatschappij. Ik heb mijn telefoon bewust al niet elke keer bij me anders komen er elke keer apps binnen en zaken als Facebook passen niet echt bij me, want ik krijg dan het idee dat ik helemaal geen eigen ruimte heb, en dat je continue maar met elkaar in verbinding staat. Is dit geen vreemde gedachte? Want het is toch juist goed als we allen verbonden met elkaar zijn? Vele mensen in mijn omgeving willen altijd maar samen zijn, altijd maar dingen samen doen.

Nu vroeg ik me zo af, hoe is dat na onze dood, als we op een andere plek zijn. Zul je dan continue met elkaar zijn? of trekken zielen en misschien ook Gidsen zich juist ook wel eens terug om heerlijk alleen te zijn.
Ik heb nu soms het idee dat je door iedereen opgeslokt wordt en nauwelijks tijd voor jezelf hebt, dat we ons op allerlei zaken richten zonder even tot jezelf te komen, continue ben je bereikbaar. Hoe zit dat daar?

Lizzy schreef:

Dankjewel voor je antwoord! Zo is het me veel helderder.

Ik heb nog wel een vraag.

Steeds wanneer ik discussies lees over de wereldproblematiek, de vluchtelingen, en ik de strijd voel bij mensen, het elkaar willen overtuigen van dingen, dan voelt dat voor mij alsof het niet altijd iets uithaalt.
Mensen willen elkaar steeds overtuigen uit hun angst te blijven, lijken de hele wereldproblematiek op te willen lossen. Maar is het niet zo dat we onze pakketten kozen? Onze pakketten in het leven? Zouden de dingen al niet zo gaan, ongeacht van wij doen?
Mensen hebben het idee dat als ze zich samen bundelen tegen anderen die kwaad willen, het oplost, maar heeft diegene niet ook zijn pakket gekozen, om het uit te werken op die manier?

Ik kan zeggen, klopt, je hebt gelijk, we ervaren dat 'pakket' dat wij nodig hebben om te groeien in dat waarin wij wilden groeien.
Tevens is het verfijnder dan dat alleen, het 'pakket' is iets per Ziel, een blik op wereldproblematiek is een "mensen-situatie" van grotere schaal en geeft mensen/zielen de kans/mogelijkheid op groei om 'situaties' te verbeteren voor hen die dat in hun 'pakket' wilden. Je kan bijvoorbeeld een pakket hebben voor de verbetering van gezond eten in restaurants (denk aan Jamie Oliver, Gordon Ramsay, Keuringsdienst van Waren, etc.) Zo'n pakket raakt meerdere pakketten en kan dus het perspectief veranderen (naar gelang van Wil) voor vele anderen. Noem het maar 'grotere-schaal-pakketten', haha.

Als wij (Zielen) gekozen hebben voor een verandering NU, Op Aarde, als zijnde wezens die zichzelf mensen noemen dan is dat zo'n groter-schaal-pakket. Ook degene die daar de uitwerking van hebben wisten/weten dat dat kon gaan komen.
Precies zoals dat anderen rekening moesten houden met dat er misschien wel/mogelijk een oorlog zou uitbreken in hun gebied van hun leefomgeving en daar hun pakket evengoed wilden hebben kan er dus ook een verbetering komen van hen die zo'n groter pakket kozen om anderen een kans te geven een fijnere wereld/leef omgeving te ervaren/creëren.

Ik las ooit een boek waarin ze spraken over Service to Self and Service to Others soorten 'pakketten'. Varianten en variaties zijn er natuurlijk net zoveel als dat er wensen voor groei zijn per individuele Ziel.
Sommige komen daadwerkelijk alleen voor anderen, terwijl veelal jonge Zielen komen voor zichzelf (hun eigen groei.)

Eenvoudiger gezegd vraag je naar is niet alle ellende en narigheid simpelweg de bedoeling voor groei en daarom niet te stoppen.
Ja en nee.
Het is wat mensen/zielen kiezen/kozen om nodig te hebben voor groei.
Totdat ze iets kiezen wat een andere uitwerking/invulling heeft.
Toekomst staat vast voornamelijk in mijlpalen van grote aard. Dingen als wereldvrede zijn bekend.
Hoe en wanneer er een specifieke verandering/verbetering plaatsvind is afhankelijk van hen die 'iets' doen en hen die keuzes maken na dat 'iets' te hebben ervaren. Vrije Wil blijft de grootste factor.

"...het elkaar willen overtuigen van dingen, dan voelt dat voor mij alsof het niet altijd iets uithaalt."
Klopt ook, 'Elke bepaling voor een ander is de ontkenning van hun Zijn.' - Hebenes
Het voorbeeld zijn, volledig, met zuivere intenties geeft keuze ipv dwang.

Lizzy schreef:

Hier ben ik weer met een vraag.

Ik heb de laatste tijd zoveel behoefte aan rust en natuur, en soms ook heerlijk alleen zijn. Nu hou ik van sociale contacten hoor. Maar ik merk steeds meer dat ik er het behoefte aan heb om tijd zelf door te brengen en dat lijkt zo nu en dan steeds lastiger in deze maatschappij. Ik heb mijn telefoon bewust al niet elke keer bij me anders komen er elke keer apps binnen en zaken als Facebook passen niet echt bij me, want ik krijg dan het idee dat ik helemaal geen eigen ruimte heb, en dat je continue maar met elkaar in verbinding staat. Is dit geen vreemde gedachte? Want het is toch juist goed als we allen verbonden met elkaar zijn? Vele mensen in mijn omgeving willen altijd maar samen zijn, altijd maar dingen samen doen.

Nu vroeg ik me zo af, hoe is dat na onze dood, als we op een andere plek zijn. Zul je dan continue met elkaar zijn? of trekken zielen en misschien ook Gidsen zich juist ook wel eens terug om heerlijk alleen te zijn.
Ik heb nu soms het idee dat je door iedereen opgeslokt wordt en nauwelijks tijd voor jezelf hebt, dat we ons op allerlei zaken richten zonder even tot jezelf te komen, continue ben je bereikbaar. Hoe zit dat daar?

Nee hoor, vind ik helemaal geen vreemde gedachte, we zijn hoe dan ook met ze allen aan elkaar verbonden.
Goed dat jij doet wat jij nodig hebt, doen zij ook.

Boven/Thuis/Hemel/Astraal-land, Ieder doet wat hij/zij nodig heeft, wil je alleen op een berg zitten in de sneeuw/lente/zomer en/of tussen de dieren, dan doe je dat. Wil je je begeven tussen vele anderen dan doe je dat.
Waar een ander contact zoekt met jou daar zul je dat voelen/merken/weten tevens voelt/merkt/weet de ander het als jij daar even geen behoefte aan hebt en Vrije Wil wordt gewaarborgd.
Je kan je volledig afsluiten en rust ervaren.
En ja gidsen doen dat ook wel eens, dan vind er een soort wisseling van de wacht plaats, onmerkbaar voor de pupil.
(mits Helderziend, Helderhorend o.i.d.)
Er is geen moeten/dwang, alleen dat wat jij Wil, want die is Vrij, haha, Vrije Wil. :-)


"Wij zijn allen Gods-deeltjes, deel van het Al, de Alkracht, het Alles; Mensen ervaren afscheiding gedurende nimmer aflatende verbinding met de Creatie waar Vrije Wil het hoogst in de vaandel staat en groei als doel." - Perspective 2015



Heerlijke vragen!



In Liefde, met Liefde voor Liefde,

Perspective.

Het is niet alleen geweldig om te zien dat er vragen zijn maar ook dat er zulke fijne en heldere antwoorden op komen! Een genot om te lezen. Vragen en delen, tot inzichten komen en groeien; alles met respect voor de vrije wil. Daar gaat het tenslotte toch allemaal om.

Blij het mee te mogen maken op deze mooie site. Dank aan allen die er in delen door aanwezigheid of publiekelijke "posts"!

Lieve groet,
InSpirational Light

Het zijn zeker mooie vragen en interessante antwoorden om te lezen. Ik weet dat we toewerken naar de vervolmaking, maar ik vind het soms wel heel moeilijk om te zien wat er allemaal gebeurt in de wereld. Ik weet dat we zelf onze eigen keuzes maken, voor wat we willen leren, maar het zijn soms wel heel harde lessen voor sommige mensen, ik vind dat vaak toch erg verdrietig, ook al weet ik al een beetje hoe bepaalde dingen in elkaar zitten. Groetjes Renate

Ik heb nog een vraag voor mezelf.
Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer heldere beelden krijg, en dat er een soort ontwikkeling lijkt te zitten in spirituele groei. Ik merk dat ik helemaal niet goed meer tegen alcohol kan. Nou hou ik altijd wel van een borreltje dus dat is jammer.
Ik vraag me af of het zo is dat als je gevoelig bent, je slecht tegen alcohol kunt?
of heeft het daar niets mee te maken.

Is het zo vraag ik me af dat Mediums ook bijna geen alcohol gebruiken? Misschien ook omdat het je niet scherp houdt, of misschien werkt het niet samen met een bepaalde energie?
Of is dit helemaal niet zo?

Renateo schreef:

Het zijn zeker mooie vragen en interessante antwoorden om te lezen.  Ik weet dat we toewerken naar de vervolmaking, maar ik vind het soms wel heel moeilijk om te zien wat er allemaal gebeurt in de wereld. Ik weet dat we zelf onze eigen keuzes maken, voor wat we willen leren, maar het zijn soms wel heel harde lessen voor sommige mensen, ik vind dat vaak toch erg verdrietig, ook al weet ik al een beetje hoe bepaalde dingen in elkaar zitten.  Groetjes Renate

Ik vind het ook vaak verdrietig dat velen zulke harde lessen nodig hebben om te leren terwijl ik me dan meteen weer besef dat mijn gevoel daarover een oordeel is, want het is niet verdrietig, het is wat ze nodig hebben om iets in te zien/te leren. Dat maakt het dat het niet verdrietig is maar iets dat nodig is vanuit hun willen dat het gebeurt/gebeurde.
Ook ik zit daar vaak mee te worstelen, weten/snappen/beseffen hoe het zit en dan toch oordelen dat iets jammer is of verdrietig of zelfs slecht. Lijkt een onophoudelijk proces.

Lizzy schreef:

Ik heb nog een vraag voor mezelf.
Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer heldere beelden krijg, en dat er een soort ontwikkeling lijkt te zitten in spirituele groei. Ik merk dat ik helemaal niet goed meer tegen alcohol kan. Nou hou ik altijd wel van een borreltje dus dat is jammer.
Ik vraag me af of het zo is dat als je gevoelig bent, je slecht tegen alcohol kunt?
of heeft het daar niets mee te maken.

Hoe vaker je drinkt, hoe beter je weerstand ertegen zal zijn. Of verslaafd bent geraakt.
Iemand die gevoelig is ervaart het misschien heftiger of intenser maar de alcohol doet niet meer met een lichaam dan met dat van iemand die niet zo goed in contact staat met zijn/haar gevoel/minder gevoelig is.

Lizzy schreef:

Is het zo vraag ik me af dat Mediums ook bijna geen alcohol gebruiken? Misschien ook omdat het je niet scherp houdt, of misschien werkt het niet samen met een bepaalde energie?
Of is dit helemaal niet zo?

Ik kan niet spreken voor andere mediums, ik zelf drink nooit, al jaren niet meer, ik vind het gevoel dat het me geeft niet fijn.
Alcohol heeft een werking op het lichaam, via je bloed naar je hersens.
Het doet niet iets met een bepaalde energie behalve dan dat je je lichaam verdoofd om iets goed te ontvangen/vertalen/om te zetten.
Het is allemaal wisselwerking, je bent energie (onconditionele liefdes-energie, fijnstoffelijk [1]), je hebt momenteel een lichaam (fysiek, grofstoffelijk [2]). Er zijn volgens mij geen drankjes of etenswaren die daadwerkelijk iets doen met [1] want al dat bevind zich in [2] en doet iets met [2] waardoor hoogstens [1] minder zuiver aansluit.
Voorbeeld:
Het is als je radio-antenne buigen waardoor hij de golven minder goed ontvangt en ruis toevoegt.
Onmogelijk om de radio-golven te buigen waardoor je radio niet meer goed werkt.



- Perspective

Bedankt voor je antwoord.
Ik heb weer een vraag... erg ben ik he? Ik heb zoveel vragen...

Ik was gister aan het werk, en werd opeens zo draaierig en misselijk, had het idee dat ik moest spugen. Het zakte gelukkig wel weer snel.
Toen ik in de avond thuiskwam, hoorde ik dat mijn jongste zoon na aan val misselijk was geweest en had gespuugd en zich duizelig voelde. Het was rond dat tijdstip dat ik het had.
Dit lijk ik steeds meer te hebben dit soort dingen, ook met anderen.

Nu vraag ik me af hebben jullie hier tips voor, want ik raak in eerste instantie paniekerig als ik klachten heb, en denk dan vaak later, wat raar, komt het nu van een ander?

Moet ik me dan afsluiten, of is dat ook weer niet goed? Want ik werk in de zorg en wil niet helemaal afgesloten rondlopen.

Lizzy schreef:

Bedankt voor je antwoord.
Ik heb weer een vraag... erg ben ik he? Ik heb zoveel vragen...

Helemaal geen probleem mee, niets ergs aan, is juist fijn.

Lizzy schreef:

Ik was gister aan het werk, en werd opeens zo draaierig en misselijk, had het idee dat ik moest spugen. Het zakte gelukkig wel weer snel.
Toen ik in de avond thuiskwam, hoorde ik dat mijn jongste zoon na aan val misselijk was geweest en had gespuugd en zich duizelig voelde. Het was rond dat tijdstip dat ik het had.
Dit lijk ik steeds meer te hebben dit soort dingen, ook met anderen.  

Nu vraag ik me af hebben jullie hier tips voor, want ik raak in eerste instantie paniekerig als ik klachten heb, en denk dan vaak later, wat raar, komt het nu van een ander?

Moet ik me dan afsluiten, of is dat ook weer niet goed? Want ik werk in de zorg en wil niet helemaal afgesloten rondlopen.

Je werd draaierig en misselijk met het idee dat je moest spugen. Waar je in eerste instantie paniekerig op reageerde.
Hoe meer/vaker zoiets voorkomt/gebeurt, hoe beter jij zal kunnen inschatten/aanvoelen dat het niet van jezelf is.
Zodra je beseft/doorhebt dat het niet van jezelf is, kan je het een rustigere plaats geven en is het minder overheersend.
De paniek verandert dan in iets als "hmm, zou er met iemand die dicht aan mij verbonden is iets mis zijn momenteel ?"
Natuurlijk is het voelen van misselijkheid niet iets prettigs en toch evengoed een weerspiegeling van hoe sterk/mooi de verbinding is.
Altijd blijven kijken naar jezelf bij dit soort situaties zodat je niet alles wat je zelf voelt plaatst bij een ander.
Afsluiten lijkt me enkel handig waar het je gaat overheersen en zo te merken deed dat het niet.

Dus kort zijn de tips:

Blijf bij jezelf, je kan natuurlijk ook zelf misselijk zijn of last hebben van iets. (Overzicht, inschatting, analyse, conclussie.)
Raak je overbeladen door teveel van anderen op te vangen, vraag gids om vermindering hoeveelheid of intensiteit.
Neem een rust moment, buiten of ergens waar je je rustig voelt, even waar geen prikkels zijn, je ogen sluiten en rustig ademen is een optie naar gelang je zelf blieft. In andere woorden, jij weet wat werkt voor jou.

Ik vind er overigens niets raars aan. :-)
Veel kinderen denken/voelen sterk aan hun moeder (ipv vader of ander familie-lid) zeker als er iets mis is (misselijkheid/paniek) voor hulp en energetisch gezien is er geen afscheiding dus bij iemand die gevoelig is/aanvoelt komt het helderder aan. Evenals bij hen die weten wie er belt als de telefoon gaat. (voordat nummerherkenning een standaard was, haha.)

- Perspective

Vandaag heb ik onze hond in moeten laten slapen.
Wat schreef Loes ook alweer over dieren in de hemel?
Ik hoop zo dat ik haar ooit weer terug zie. Of misschien een teken kan ontvangen, als dat mogelijk is.

Wat verdrietig voor jullie Lizzy, zal vast erg moeilijk zijn.
Jou hondje word liefdevol opgevangen daar, dieren zijn ook bezield net als de mens, en komen op dezelde mooie plek terecht. Dat is wat ik uit de boeken van Loes haal in ieder geval. Ook worden dieren heel goed verzorgd en geheeld indien nodig. Ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt. Een dikke knuffel in ieder geval.

Ze schrijven een hoop over dieren in de boeken. Renateo omschrijft het prima.
Dieren worden net als wij, begroet, opgevangen door zij die ons/hun liefhebben, bekend aan ons/hun zijn, gidsen e.d. Hulp en rust is hun deel mits dat nodig is.

Je ziet haar gegarandeerd weer terug. En ik begrijp je gemis zeer goed. Het niet meer kunnen zien, aanraken en ervaren is tijdelijk.

Ik weet niet of jij een teken kan of zal ontvangen, ik gun het je ten zeerste.

Er zijn velen die hun huisdier in een droom terug zien, rennend (terwijl dat op Aarde in hun laatste periode juist moeilijk was) samen met het baasje door het hoge gras o.i.d.
Of een eenvoudig weerzien waarvan je 's morgens denkt, goh, dat was wel een heel realistisch voelende droom met 'rakker'.
Weer anderen raken nu nog van streek (of overdonderd) als ze terug denken aan hun 'teken' dat ze ooit ontvingen.

Belangrijkste om vast te houden naar mijn inziens is dat ze veilig zijn, op ons weerzien wachten, en van ons houden.


Ik vroeg ooit, "Wat komen de dieren hier eigenlijk leren ?" Beseffend dat de Aarde een leerschool voor Allen in het fysieke is.
"Niets." Was het antwoord. "Ze zijn al klaar".

Mede daardoor ben ik de dieren dankbaar dat ze er zijn. Ze leren ons iets. Geven ons iets. <3

- Perspective

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik heb er iets aan! Aan al je antwoorden trouwens.

Ik heb weer een vraag. ( Voel me al een beetje asociaal, ik ben zowat de enige die steeds maar vraagt)

Ik heb steeds beelden van vorige levens, die me wel helpen, en dingen van mijn leven nu beter begrijpen doen. Maar het zijn best wel veel verschillende dingen, en misschien ook andere levens)
Ik vraag me af is dat wel mogelijk, zouden we zomaar allemaal verschillende levens in beeld krijgen, of is het meer een verzinsel een fantasie van de geest? Of iets van ergens anders in de ruimte?
Het helpt me wel, en ik voel wel dat ik daardoor dingen los kan laten.

Zo kreeg ik twee verschillende beelden zien van levens waarvan ik dacht dat ik het was, en die me een schuldgevoel opgeleverd hebben. Nu nog in dit leven voel ik me soms schuldig, weet niet waarom, en dan ga ik maar mezelf schuldig zitten voelen om onzin dingen omdat ik dat gevoel schijnbaar toch wil plaatsen. Nu ik stukjes van die levens heb gezien, denk ik, het komt van toen, en ik mag het echt loslaten, ik heb geleerd.
En nu lukt het me ook.

Maar waarom zou ik dat dan hebben? het lijkt me ergens onwerkelijk. of hebben alle mensen het en zeggen ze het gewoon niet waardoor ik denk dat ik vreemd ben en dat het misschien niet op deze manier mogelijk is.

Of zegt het juist dat je ziel zich gewoon niet goed afsluit en dat het niet eens bij mezelf vandaan komt?

Lizzy schreef:

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik heb er iets aan! Aan al je antwoorden trouwens.

Ik heb weer een vraag. ( Voel me al een beetje asociaal, ik ben zowat de enige die steeds maar vraagt)

Ik vind het niet asociaal. Ik ben blij met elke vraag. Anderen hebben misschien geen vragen. En zoveel mensen komen hier nu ook weer niet.
Dus zoals iedere keer...je vragen zijn welkom.

Lizzy schreef:

Ik heb steeds beelden van vorige levens, die me wel helpen, en dingen van mijn leven nu beter begrijpen doen. Maar het zijn best wel veel verschillende dingen, en misschien ook andere levens)
Ik vraag me af is dat wel mogelijk, zouden we zomaar allemaal verschillende levens in beeld krijgen, of is het meer een verzinsel een fantasie van de geest? Of iets van ergens anders in de ruimte?
Het helpt me wel, en ik voel wel dat ik daardoor dingen los kan laten.

Zo kreeg ik twee verschillende beelden zien van levens waarvan ik dacht dat ik het was, en die me een schuldgevoel opgeleverd hebben. Nu nog in dit leven voel ik me soms schuldig, weet niet waarom, en dan ga ik maar mezelf schuldig zitten voelen om onzin dingen omdat ik dat gevoel schijnbaar toch wil plaatsen. Nu ik stukjes van die levens heb gezien, denk ik, het komt van toen, en ik mag het echt loslaten, ik heb geleerd.
En nu lukt het me ook.

Maar waarom zou ik dat dan hebben? het lijkt me ergens onwerkelijk. of hebben alle mensen het en zeggen ze het gewoon niet waardoor ik denk dat ik vreemd ben en dat het misschien niet op deze manier mogelijk is.

Of zegt het juist dat je ziel zich gewoon niet goed afsluit en dat het niet eens bij mezelf vandaan komt?

Ik denk wel dat het mogelijk is. Je bent en blijft een verzameling van al je geleefde levens, hoogtevrees door trauma is een voorbeeld.
Onverklaarbare angst voor kat(achtigen) of spinnen is ook zoiets.
Qua schuldgevoel lijkt het mij wel mogelijk terwijl ik tevens begrijp dat we over het algemeen onze vorige levens verwerken en een plek geven voordat we een nieuw leven beginnen.

Waarom jij dat dan zou hebben ? Zoals ik al eens eerder zei, de één is gevoeliger dan de ander. Een ander heeft het misschien ook wel maar is er minder bewust op en schuift het dan af op iets wat voor hen logisch verklaarbaar is of hebben het helemaal niet door en doen er niets bewusts mee. Je bent niet vreemd, je kijkt naar jezelf en onderzoekt. Daar is niets mis mee.
En zoals je zelf al zei, het hielp je om bepaalde dingen los te laten, lijkt mij dat het dan daarvoor was.
Misschien zit je nu in een vergelijkbare situatie en komt het daardoor omhoog.

Zekerheid dat het vorige levens waren die je zag of fantasie van de geest kan ik je niet geven.

Zelf heb ik ooit een droom gehad van een vorig leven. Dat dat een vorig leven was werd duidelijk door een vraag die helemaal niets met die droom te maken had die ik stelde aan Loes & co. Ik vond het al jaren een bijzondere droom, meer niet.
Weten dat die droom ooit echt was, een daadwerkelijk leven, hielp mij andere vormen van leven/voelen te begrijpen, het gevoel ervan staat me nu nog bij terwijl de droom 18 jaar geleden is. Klinkt misschien leuk en mooi maar dat was het niet en ik kan alleen maar hopen dat niemand droomt wat ik droom.

- Perspective

Ik heb een vraag over tweelingzielen, misschien hoort hij in het andere topic thuis.
Kan het zijn dat wij een diep gevoel ervaren van onze tweelingziel? ook al weet je niet wie het is, en waar diegene zich bevindt? Dat gevoelens als schuldig voelen van je tweelingziel, bij jouw naar binnen kunnen komen?
Of zitten je tweelingziel en jij altijd op een lijn qua lessen?

Lizzy schreef:

Ik heb een vraag over tweelingzielen, misschien hoort hij in het andere topic thuis.
Kan het zijn dat wij een diep gevoel ervaren van onze tweelingziel? ook al weet je niet wie het is, en waar diegene zich bevindt? Dat gevoelens als schuldig voelen van je tweelingziel, bij jouw naar binnen kunnen komen?

Ik denk dat het logischer is om te kijken naar of het nuttig zou zijn als het zo zou zijn.
Heeft iemand er iets aan om zich schuldig te voelen door zijn tweelingziel terwijl die niet weet wie het is en waar diegene zich bevindt ?
Nee, niet echt. Tenzij het wel een doel diend en dan dus wel.
Zolang het doel groei in begrip en liefde voor elkaar is zijn vele wegen mogelijk.

Lizzy schreef:

Kan het zijn dat wij een diep gevoel ervaren van onze tweelingziel?

Lijkt me wel. En net als hierboven, zolang het een bepaald doel diend.

Ik snap dat dit geheel kan overkomen als mezelf tegenspreken. Wat niet het geval is.
Een diep gevoel ervaren van een ander kan gebeuren ook zonder dat het een tweelingziel is, want dat ligt aan de ontvanger zijn 'gaven'.
En of het nut heeft.
Sommige tweelingzielen hebben een leven samen. Dan is er heel vaak een gevoel dat wordt ervaren, diep, ondiep etc. En ook daar ligt het er wederom aan of de ander het kan ontvangen. Wat weer ligt bij 'hoe ver' zijn deze twee zielen ?
Schuldgevoel dragen van een onbekende (doch tweelingziel) lijkt me zo onzinnig voor de ontvanger. Tenzij het nut heeft.

Lizzy schreef:

Of zitten je tweelingziel en jij altijd op een lijn qua lessen?

Ieder zijn/haar weg, eigen tempo en eigen lessen. Dus nee tweelingzielen zitten niet altijd op 1 lijn qua lessen.
Zegt niet dat het niet voorkomt.


-Perspective